Στο σταυροδρόμι...

                                Σκέψου ότι βρίσκεσαι σε ένα σταυροδρόμι.

Πίσω δεν μπορείς να πας, έχεις κάνει ήδη εκείνο τον δρόμο. Κι ήταν μακρύς, γλυκόπικρος. Μα κυρίως, αδιέξοδος. Μόνο πίσω μπορεί να σε πάει. Αλλά μόνο το κορμί σου, όχι και το χρόνο, ούτε και να πάρει τη μοναξιά από μέσα σου.

 Είναι σα να σου πετάει κάποιος μια τεράστια πέτρα πάνω στο στήθος. Και δεν μπορείς να πάρεις ανάσα. Αναρωτιέσαι από πού έπεσε αυτή η πέτρα. Ποιός σου την έριξε; Γιατί; Τότε είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς πως η πέτρα ήταν πάντα εκεί. Εσύ την είχες ξεχάσει. Τώρα θυμήθηκες. Και όταν θυμάσαι αυτά που σε πόνεσαν, το βάρος επιστρέφει. Το  θέμα είναι να έχεις αποκτήσει την δύναμη να την βγάλεις από πάνω σου. Και να την πετάξεις στην θάλασσα. Και να εξαφανιστεί.

 Σε αυτό ακριβώς το σημείο, χρειάζεται να πάρεις μια ηρωική απόφαση.

 Nα στρίψεις δεξιά ή αριστερά. Να πας κάπου αλλού και να προχωρήσεις. Να απαρνηθείς.

Στέκεσαι εκεί λοιπόν, μες στη μέση, στο τίποτα. Ετοιμάζεσαι να στρίψεις για κάπου, δίνεις μάχη με τον εαυτό σου και κάνεις το πρώτο βήμα προς μιαν άλλη κατεύθυνση γυρνώντας την πλάτη σε ότι αγαπούσες ως τώρα. Σε ό,τι πίστευες. Σε ό,τι νόμιζες πώς είναι ευτυχία.

Μα δεν ήταν.

«Σ’ αγαπούσε αυτό που αγαπούσες;» αναρωτιέσαι. «Με τον τρόπο του, απαντάς.

Μα δεν καταλάβαινες συχνά τον τρόπο αυτόν

Γυρνάς για λίγο το κεφάλι να δεις, μα δεν σε ακολουθεί κανείς. Κανείς δεν έτρεξε πίσω σου να σου πει ...μην φεύγεις..  Μη δίνεις σημασία σε αυτούς που σου λένε πως το φευγιό δεν είναι λύση. Δεν υπάρχει άλλωστε πάντα λύση γιατί η ζωή μάτια μου, δεν είναι μαθηματικά, είναι ιστορία. Πάντα επαναλαμβάνεται και ποτέ δεν μαθαίνουμε από αυτή.

 

 Έχεις απομακρυνθεί από το σταυροδρόμι. Η απόσταση το κάνει να φαίνεται μικρό.

Πρέπει να εγκαταλείπεις ό,τι δεν σου κάνει καλό. Πρέπει να επιλέγεις την ευτυχία που θέλεις εσύ για τον εαυτό σου.

 Όσες φορές χρειαστεί να επιλέξεις ανάμεσα σε κάποιον άλλον κι εσένα, να επιλέγεις πάντα εσένα. Η ζωή είναι μια σταγόνα μόνο κι όσα παιχνίδια και να παίξει το μυαλό σου, πάντα, πάντα, μα πάντα, εσένα θα έχεις.