Μπορεί να σου πουν αυτά τα λόγια έτσι, ή κάπως έτσι.. Και εσύ απογοητεύεσαι, πικραίνεσαι, στενοχωριέσαι, απελπίζεσαι ίσως...
Γιατί, σκέφτεσαι μέσα σου:
''Τί
πάει να πει δεν μπορώ; Τί πάει να πει; Και εγώ γιατί μπορώ; Γιατί μπορώ
ακόμη να προσπαθώ; Γιατί μπορώ ακόμη να ρισκάρω, να μπαίνω ξανά και
ξανά σε αυτή τη διαδικασία για σένα; Γιατί εγώ ακόμη να μπορώ και εσύ
όχι;''
Ίσως αυτή η διαφοροποίηση ανάμεσα στα δύο μέρη μίας
σχέσης, οποιουδήποτε είδους σχέσης, σημαίνει οτι βρισκόμαστε σε
διαφορετικό σημείο στη κοινή μας πορεία..Ίσως ο ένας προχώρησε πιο βαθιά
μέσα στο μονοπάτι, ενώ ο άλλος έμεινε πίσω..Δεν προσέξαμε οι ρυθμοί μας
να είναι παράλληλοι, αρμονικοί..Ο ένας αφέθηκε να τρέχει κι ο άλλος
αφέθηκε να τεμπελιάζει και να καθυστερεί στην πορεία του..Το φταίξιμο
όμως είναι κοινό: Γιατί εγώ σε άφησα να τεμπελιάζεις και να χάνεσαι στην
ακινησία σου και εσύ δεν με κράτησες απο το χέρι να σταματήσεις τους
γρήγορους ρυθμούς μου, αλλα με άφησες να προχωρήσω μπροστά και να βρεθώ
μόνη και κουρασμένη..;
Κι ούτε να μετανοιώνεις για την επιλογή σου κι ούτε να σκεφτείς πως δεν άξιζε το αγαπημένο σου πρόσωπο..! Άξιζε..!!! Για σένα δεν είχε θαύματα, γιατί τα θαύματα που κρύβει δεν είναι για σένα. Είναι αλλού ήδη δοσμένα ή θέλουν αλλού κι όχι σε σένα να δοθούν.Κανείς δεν φταίει, γι'αυτό και σε κανέναν δεν χρωστάς κακία. Δεν υπάρχει φταίχτης, δεν υπάρχει θύμα , ούτε θύτης. Η αγάπη διαλέγει και η αγάπη μπορεί να σε διαλύσει, μπορεί και να σου δώσει φτερά.. Ο,τι και να θελήσει να σου δώσει, παρ'το! Ακόμη κι αν επιλέξει να σε διαλύσει, δέξου το, με το κεφάλι ψηλά, σαν σωστός και υπάκουος στρατιώτης ... της Αγάπης!